«شب تولد آدم، مثل یه قرار اعلام نشده است که همش منتظری آدمای بیشتری سر قرار بیان ولی دوست نداری خودت خبرشون کنی.»
ریتم زندگی
خیلی وقته که احساس میکنم روزایی مثل روز سینما وجشن تلویزیون و جشنواره طنز و جام جم و .......جای من نیست.نه هرگز تشویق شدیم و نه حتی کاندید..انگار که اصلن وجود نداری.ما افریده شدیم که فقط بهمون تذکر بدن.ازمون انتقاد کنن.و مدام بگن چرا انتقاد پذیر نیستی؟20 سال کار کردم با شرافت و عشق و جان و دل.اماجای دلگرمی فقط امر به معروف میشم.انگار ن انگار که روزهای گذشته ما روزی 14 ساعت کار کردیم و بخاطر شادی مردمم همه کار کردم.حق منو خوردن و هیچکس بدادمان نرسید.خیلیام بهم میگن مرفه بی درد؟میخواین دردامو بگم که کل خندههامو فراموش کنید؟...دلم به عشق مردمم خوشه گرچه بعضی ها نامردیو قصاوت رو تموم میکنن.نه دنیا رو دارم نه اخرتو..نه اینور نه اونور..جرمم اینه که دوس دارم ساده و صادق و عاشق باشم..با جهان بی رحم اطرافم میسازم.به امید خدا و ادمای که دوسشون دارم و دوسم دارن.در سینما هم که یه عده خوبو هنرمندن و جواب سلام عده دیگرو نمیدن..بقیه بی هنر و بدن و باید نصیحت بشن.منم ازون بی هنرام که چون به همه چیز عاشقم و بدی را باور ندارم جدی گرفته نمیشم.اصلن مگه شاد کردن و انسان بودن مهمه؟؟بگذریم...روز سینما با تمام دلتنگیام مبارک